Gmina Grabów

Gmina Grabów powstała w 1974 roku w wyniku połączenia dwóch Gromadzkich Rad Narodowych tj. Grabów i Stara Sobótka. Do 1975 r. Gmina administracyjnie wchodziła w skład pow. łęczyckiego, po reorganizacji weszła w strukturę woj. konińskiego, a od 1 stycznia 1999 r. znalazła się ponownie w pow. łęczyckim woj. łódzkie. W układzie administracyjnym gmina Grabów jest jedną z ośmiu gmin – w tym jedną z siedmiu gmin wiejskich – powiatu łęczyckiego należącego do woj. łódzkiego. Gmina Grabów jest największą gminą w pow. łęczyckim i zajmuje pow. 15.500 ha. Na terenie gminy znajduje się 75 miejscowości skupionych w 40 sołectwach. Liczba mieszkańców gminy wynosi 6.252 osób, a gęstość zaludnienia 40 os/km2. Gmina Grabów leży na północno-zachodniej krawędzi Łódzkiego i jest znacznie oddalona od stolicy województwa – 60 km jak i innych większych ośrodków miejsko – przemysłowych. Gmina Grabów położona jest na Równinie Kutnowskiej leżącej między Niziną Wielkopolską a Niziną Mazowiecką. Gmina ta graniczy z gminami: Dąbie, Olszówka, Kłodawa i Chodów, które należą do woj. Wielkopolskiego oraz z gminami: Świnice Warckie, Łęczyca i Daszyna należącymi do woj. łódzkiego.

Początki miejscowości Grabów sięgają średniowiecza. Pierwsza wzmianka o Grabowie znajduje się w potwierdzeniu uposażenia kościoła w Dąbrowie w 1232r.

Na prośbę Mikołaja, kasztelana łęczyckiego, regentka, królowa Elżbieta nadała wsi Grabów w roku 1372 prawa miejskie. Po niespełna dwóch wiekach jednak miasto podupadło. Za panowania Zygmunta Augusta w 1552r. staraniem właściciela kasztelana Szczawińskiego, pana na zamku w Besiekierach, król potwierdził prawo odbywania targów oraz wydał przywilej zezwalający na trzy jarmarki w roku.

Po klęskach najazdu szwedzkiego nastąpił kolejny upadek miasta. W okresie zaboru pruskiego (1793 – 1807) podjęto wysiłki podźwignięcia Grabowa i w 1800r. przywrócono mu prawa miejskie. Zarówno w czasach Księstwa Warszawskiego jak i Królestwa Polskiego następował powolny rozwój miasteczka, o czym świadczy wzrost liczby mieszkańców. W 1809r. było 350 mieszkańców, a w 1820r. 593. W 1857r. Grabów zamieszkiwało 918 osób, w tym 514 Żydów i 66 Niemców, co nie pozostawało bez wpływu na konflikty narodowościowe. I byłby się może Grabów rozwinął jeszcze bardziej, gdyby nie żywioł, trąba powietrzna, która w roku 1859 zniszczyła trzecią część miasteczka .

Choć Grabów herbu nie ma, ma jednak swój udział w historii walk o niepodległość w czasach zaborów. Podczas Powstania Styczniowego, 29 października1863r. stacjonujący w Grabowie oddział rosyjski zaskoczony został śmiałym atakiem partii powstańczej. Rosjanie straciwszy 7 zabitych i kilkudziesięciu rannych w panice opuścili miasto. Bitwa w Grabowie była ostatnią zwycięską potyczką Powstania Styczniowego na terenie łęczyckiego. W roku 1870 władze carskie pozbawiły Grabów praw miejskich i włączyły do gminy Grabów.

Linki

Galeria

Skip to content